Braseria. Bistro. Kawiarnia. Restauracja. Już same nazwy lokali gastronomicznych są zakorzenione we francuskiej kulturze i języku. Pokazuje to, z jak wielką atencją traktują Francuzi jedzenie.

W drugiej połowie dziewiętnastego wieku Alzacja, prowincja zajmująca północnowschodni kraniec Francji, dała Paryżowi nie tylko wyśmienite piwo, ale także całkowicie nowy rodzaj miejsc, w których można się było nim delektować: braserie (fr. brasserie). Dawniej słowo to oznaczało po prostu browar. Następnie ofertę braserii wzbogacono o mięsiwa i wielkie półmiski potraw, aby człowiek pracy mógł do swoich trunków spożyć odżywczy posiłek.

Braserie stały się popularnymi miejscami spotkań, w których można było posłuchać najnowszych wiadomości przy zasłużonym piwie i talerzu strawy. Niepretensjonalne, swobodne i przyjazne braserie stały się nieodłącznym elementem francuskiego krajobrazu na przełomie wieków.

Pomimo swojej prostej formuły braserie cieszyły się ogromną popularnością, między innymi dzięki temu, że w przybytkach tych nie panowały żadne podziały klasowe. Tutaj nie obowiązywały sztywne hierarchiczne struktury francuskiego społeczeństwa. W braseriach politycy siadali ramię w ramię ze sklepikarzami, aktorki jadały obok baronowych, a pisarze, artyści i intelektualiści traktowali swoje lokalne braserie jak dom.

Gdy braserie stały się szykowne dzięki swoim klientom ― artystom i pisarzom ― na początku XX wieku ich właściciele zaczęli stawiać na bardziej wytworny wystrój, dodając ozdobne płytki, szkło, obrazy ścienne i pluszowe aksamitne siedzenia. Jednak proste przyjemności wynikające z pożywnego menu oraz luźnej i przyjaznej atmosfery nie uległy zmianie. Dzisiaj w każdym francuskim mieście lokalna braseria to jasne, tętniące życiem i przyjazne miejsce, w którym można zjeść doskonałe jedzenie, napić się wybornego piwa i spędzić czas w świetnym towarzystwie. Taka jest właśnie braseria Verres en Vers.